در جوابیه مطلب «اظهر من الشمس» آقای « رضا موسوی» مطلبی را ارسال کردند که حیفم آمد آن را منتشر نکم. جناب آقای موسوی اولا تشکر از نکته بینی و توجه شما ثانیا عادتمان شده که فقط در بخش اول مطلب شما ایستگاه بزنیم چون طرح مطلب هم کم خرج تر است هم ادعای کمال علم بودن است و هم اجرا نکردن. حل یک معظل مرد میدان می خواهد و بس و عکاسی این مملکت آنقدر معظل دارد که به تعداد پیشنهاد دهندگان (یا به تعبیر من غر زنندگان) می توان این مسائل را تقسیم کرد. متاسفانه نقد «خارج از میدان» به شکل یک فرهنگ در آمده و همینطور در لفافه حرف زدن مثل خودتان که هنوز اعتقاد دارید انجمن ها و نشست های چه و چه همه فقط.....
اما آن کم شماران هم متاسفانه دغده جمعی ندارند چون نظریات شخصی خود را در مورد عکاسی بیان می کنند که بر آنها هم هرجی نیست چون هنوز در این کشور یک مکان یا انجمن یا صنف برای جمع آوری و راهبرد این نظریات نیست. اما طنز جزو ذات عکاسی ما شده، به خوب و بدش اعتقاد ندارم فقط در برخی مواقع سعی در گفتار مستقیم ندارم که خصلت نویسندگی ام است امیدوارم اصلاح شوم.
آقای رضایی 5 نفر دیگر مثل آقای طهماسب پور به من معرفی کنید که در این سطح علمی باشند و جوانان عکاس تشنه اطلاعاتشان. چرا بیرون گودیم و فکر میکنیم که فلان یا بهمان دارند چه و چه می کنند، شما هم گوشه ای از این بار را به دوش گیرید و یا علی و گرنه این کشتی به گل نشسته را می خواهید به دست کی بسپارید؟ دوست دارم که مطلب شما ادامه داشته باشد، شاید حداقل به یک تعامل نوشتاری برسیم.بسیار ممنون وسپاسگزارم.
دوست و هنرمند گرامی جناب زنده روح کرمانی عرض ادب ؛ از اینکه نسبت به مطالب سایر دوستان واکنش و حساسیت دارید جای قدر دانی است اما ذکر نکاتی بنظر ضروری است :
اول - ارائه هر گونه راهکار و از هر نوع در مرحله اول مستلزم طی طریقی است و میباید به مرور طی شود که غالبا شامل طرح معضل بصورت کلی ( یا همان غر زدنهای کسانی که دغدغه نسبت به موضوع دارند به تعبیر شما ) ، ورود به جزئیات مشکل ، بررسیهای اولیه و عمومی ، بررسیهای تخصصی و فنی در نشستهای جدی و در نهایت ارائه راهکار و غیره و غیره میباشد. در حال حاضر بنظر میرسید موضوع در همان گام اول عقیم مانده و بحث ایجاد شده دغدغه طیف کمشماری از دوستان است .
دوم - همین کمشماران عزیز قادر به ایجاد یک تعامل جدی و عدم برخورد غیر شخصی با یک موضوع مشترک نیستند .
سوم - تا زمانی که بازار گفتگوی طنازانه ( متلک پرانی ) و عدم شفافیت در گفتار و نوشتار ما وجود دارد ، بدنبال راهکار مشکلات علمی و فرهنگی بودن بیراه است . شاید لازم باشد بدنیال حل مشکلات اجتماعی و فرهنگی شخصی مان باشیم . اتفاقا در اینجا روی صحبتم به شماست چرا بجای عنوان " عزیزی در یادداشت خود " نمی فرمائید مثلا : آقای طهماسب پور در وبلاگ خود ؟ میدانید چند صد سال است همواره درلفافه حرف زدیم و در لفافه نوشتیم و بدان افتخار کردیم و هیچ خشتی روی خشت نگذاشتیم ؟
چهارم - چه بسیارند دوستان صاحب نامی که اتفاقا از عهده حل موضوع برمی آیند اما باور بفرمائید اکثرا تحمل ساعتی در کنار یکدیگر نشستن را ندارند . شما که بهتر میدانید در نشستهای خصوصی حتی انجمن های تخصصی عکاسی چه باند بازیها و طنازیهایی است . . . . .
احتمالا ادامه دارد . . . . . .